Sunday 24 October 2010

Sewing for money

I do not know when I started sewing.  I remember that once my grandmother told me that I cut her new deel - a traditional Mongolian costume, into pieces.  I cannot remember how old I was and why I did.  Maybe I was trying to sew something out of it.  Anyway, before starting to sew something you have to cut fabrics, don't you?  I loved her old Singer sewing machine with pedal too.  I always wished to have my grandmother's old machine.  It worked for many years and was moved from one place to another at least twice a year because of Mongolian nomadic life style.  I think, as my uncle's wife told me, it still sews.

At school I learnt to knit and continued sewing little things.  After finishing my secondary school I wanted to be a fashion designer.  But this did not happen.  I do not think it will happen now either, but meantime I am sewing something else.

Now after sitting for many years at home with masters degree I am learning new things and teaching how to make bags and quilts.  These little purses I made from Japanese fabrics and many people like to learn how to make them. 

I started quilting 4 years ago after my DD1 was born. I tent to make a very easy and quick quilts that would not take too many hours sitting behind sewing machine.  This is one of my quilt, kaleidoscope, did not take ages to make but still looks fantastic on my bed. 


I started a spiral quilt this summer with help of my American friend Vicki.  Looks complicated but it is not.  All the fabric pre-laser-cut.  I just had to follow instructions to join them together.  Now this work in progress because I have to find some colourful fabric to continue to make a single bed quilt.

Tuesday 12 October 2010

Ном унших хобби мөн үү

Саяхан би португал хэлний курсэд элсээд, эхний хичээлдээ очлоо.  Энд амьдардаг гадаад хүүхнүүд, ганц залуу нийлээд арваад хүн нэг ангид оржээ.  Багш маань гэж нас намбатай, мозамбикт төрсөн, харин 1974 оны Португалд гарсан хувьсгалын дараа тус орон колони орнуудаа алдахад эцэг эхийнхээ төрсөн газар амьдрахаар ирсэн нэгэн байлаа.

Хичээл эхлээд бид өөр өөрсдийгөө танилцуулахдаа хаана төрсөн, юу хийдэг, яагаад португалд ирж амьдрах болсон мөн юу хийх дуртай тухайгаа португалиар ээрэн байж, алдаа мадагтай ярьж гарсан юм.

Бараг бүгд л миний хобби бол ном унших гээд л байх юм.  Миний хувьд үүнтэй санал нийлсэнгүй, яагаад гэвэл хүн болгон өөрийгөө хөгжүүлж, сэтгэн бодож байхын тулд заавал ном уншиж байх хэрэгтэй.  Гэхдээ зөвхөн уран зохиолын ном уншихдаа гол нь биш л дээ.  Хэрвээ уран зохиолын номыг уншихдаа зөвхөн тухайн үйл явдлыг цаашид хэрхэн өрнөхийг мэдэхийн тулд биш харин зохиогчийнх нь үг хэллэгийг хэрхэн сонгосныг олж авах нь чухал л даа.

Миний хувьд бол уран зохиолын өгүүллэг, тууж, роман голлон уншаад байх нь бараг байдаггүй.  Хэдийгээр аавынхаа хэдэн романыг болон бусад монгол болон гадаадын алдартай романуудыг уншсан боловч түүх, хүмүүсийн намтрыг илүү унших сонирхолтой байдаг юм.

Би ганц номын дуустал нь уншаад дараачийн номыг авч уншдаггүй.  Ялангуяа манай гэрийн өрөө болгонд л миний уншиж буй номнууд бий.  Одоогоор, түүхийн холбогдолтой англи, монгол хэлээр хоёр ном, монголын зохиолчдын дурдатгал, монголын зохиолчдын өгүүллэгийн түүврийг уншиж байна. 

Харин ном уншаагүй цагаараа бол юм оёох их дуртай, бүр хэтрээд байгаа юм.  Би бодохдоо их дэмий хобби гэж боддог юм.  Яагаад гэвэл зүв зүгээр байсан даавууг жижигхэн жижигхэнээр тайрч хаяад буцаагаад зүйж оёдог юм.  Энэ хоббийг эхэлсэн нь бас учиртай.  Нэгэн бяцхан түүх сөхөхөд, дөрвөн жилийн өмнө том охин маань төрөхөд энд амьдарч байсан нэгэн англи хүүхэн охинд маань зүймэл ширдэг гэж хэлэх юм уу даа, бэлэглэсэн юм.  Түүнээс үүдээд би нээрээ оёож чаддаг юм чинь үзээд алдая гэж бодоод, салахаа больсон.

Найман жилийн өмнө Лиссабонд амьдарч байхад нэгэн иран хүүхэнтэй танилцаж түүгээр шилэн дээр буцахыг заалгасан юм.  Ер нь бол өөрөө сэтгээд будах чадвар надад байхгүй л дээ, харин хүний зурсныг бол дуурайгаад зурчихдаг байсан маань энд их хэрэг болсон юм.

За бас нэгэн солонгос найзаараа азийн бийрээр зурдаг аргыг заалгаад эхэлчихсэн байсан чинь найзын маань энд амьдрах хугацаа дуусаад Өмнөд Солонгос руугаа буцчихсан.

Бүр багаасаа юм нэхдэг байж билээ.  Хүүдээ нилээд хэдэн ноосон цамц нэхэж өгсөндөө.  Харин одоо охиндоо нэг цамц нэхэх гээд бараг сар болж байна.  Уул нь зурагтны өмнө суухдаа л хийдэг ажил л даа.

Зурагт үзнэ гэснээс, мэдээ сонсоод л болдог байлаа.  Уул нь бол би дээр үед радио телевизийн сэтгүүлч хийж байсан түүх бий л дээ.  Хэдэн жил зурагтгүй амьдарсны дараа нөхөр маань нэгэн төрсөн өдрөөр минь зурагт бэлэглэснээр хааяа хааяа кино үзэж цагаа нөхцөөдөг боллоо. Бэлэглэх болсон учир нь бол хүн болгонд дэлгээд байж болохгүй түүхтэй юм.  Харин одоо олон ангит кино үзээд салахаа больсон.  Ер нь бол ерөөсөө үзэх дургүй.  Долоо хоногт хоёр цаг зурагтны өмнө сууна гэдэг маш их цаг дэмий өнгөрч байна гэсэн үг л дээ.  Үүний оронд харин ном унших, юм оёох, бичих гээд ажил хийвэл хайран үнэтэй цаг гэж сүүлд нь амаа барихгүй л байх болов уу даа.

Ер нь ном унших бол миний хобби биш, харин нүд харж байгаа цагт заавал хийж байх ёстой зүйлийн нэг нь юм. 

Sunday 10 October 2010

Patch-Mania's new place

Yesterday Ines opened her new shop Patch-Mania.  She has now a bigger for her customers and everyone enjoyed looking around.  American, British, Japanese beautiful fabrics, lots accessories, bags and many many gifts. Now she will run workshops upstairs. 

Ines and Carolina were very busy dealing with customers while others had great time having drinks and nibbles.



Ines has been quilting about six years and her shop window was all in pink - a very girly!  But for all her life she has been sewing because when she was a little girl her mother taught how to sew. 

She made the quilt and her free motion was perfect.  The shop  not only sells quilting fabric but also presents, I would say it is fantastic place to buy Christmas presents from here.





Mario, a Portuguese Bernina dealer was there and his machines have perfect display in front of Ines's quilt.

          

 

Ines with her right hand man, husband

Helen gives patchwork lessons and her daughter Sarah is already sewing
 
Irene was shopping for her tiny works. At the background is Anabela, who has her own online patchwork shop and runs workshops.
 
Carolina, right, she is a great helper for shoppers and she sews tiny little things with perfection!

Finally, at the end Ines had time talk to people, enjoy her big moment.  One man wished her to open even bigger shop that he will paint for her.  He painted her two shops already.  It was a wonderful wish!  Carolina, right, she is a great helper for shoppers and she sews tiny little things with perfection!


Sunday 3 October 2010

Ангийн эгч шагнал авчээ

Хуучнаар бол намын дээдийн, тухайн үеийн нэрээр 1993 оныхоор бол Нийгэм судлалын Академийн сэтгүүлчийн ангид арван хүн элссэний нэг нь П.Алтанцэцэг эгч байсан юм.  Уугуул нутаг Завханых, шүлэг бичдэг, ер нь манай ангийнхан надаас бусад нь бүгд шүлэг бичдэг байсан юм.  Одоо ч бичиж л байгаа байх. 

Алтанцэцэг эгч олон жил Монгол телевизийн босгыг элээж, олны сэтгэлд хоногшсон олон нэвтрүүлэг хийснээс үүний нэг нь болох "Алтанд мордсон эрчүүд" нэвтрүүлэг нь Балдорж сангийн тусгай шагнал хүртжээ.
Олон жил тасралтгүй нэг байгууллагад ажиллаж амжилт гаргасан ангийн эгчдээ баяр хүргэе.  Шагналаа Монгол Улсын анхны ерөнхийлөгч П.Очирбатаас хүртсэн бололтой. 

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails